Op woensdagmiddag zie ik zie ze wel eens lopen. Moeders, soms vaders, die achter hun kind aan lopen met de sporttas in de hand en in geval van een hockeykind, ook nog een stick in de andere hand. Dan vraag ik mij altijd af: waarom draagt dat kind zijn/haar sportspullen niet zelf? Ik stel de vraag nooit echt aan de betreffende ouder, dus een direct antwoord heb ik niet.

In de tijd dat ik zelf nog training gaf aan de kleintjes, zag ik het ook al. Ouders die de spullen van de kinderen dragen. En dan gebeurde het dat ik aan het begin van de training op het veld stond en mijn team rond keek en dan stond er één op het veld zonder stick. "Waar is je stick?” vroeg ik dan. "Die is mamma vergeten”, antwoordde het kind. "Oh, traint mamma dan ook mee?”. Dat was nog te moeilijk voor deze 7-jarige. Dus ik zei: "Als jij gaat hockeyen, wie moet dan zorgen dat je al je spullen bij je hebt?”. Het antwoord laat zich raden: ”Mamma!”, want mamma regelt alles. "Nee”, zei ik. "Als je 7 jaar bent kun je best zelf zorgen voor je hockeystick, hockeyschoenen, scheenbeschermers en bitje.” Het kind keek mij verbijsterd aan. Zelf?

Gelukkig heeft Scoop een grote container waar heel veel sticks inzitten, dus een vervangende stick was zo gevonden, paar maten te groot, maar dat was cool. Vanwege het leermoment, stuurde ik die avond een mailtje naar de ouders dat ik vond dat hun kinderen best zelf hun spullen kunnen verzamelen en dragen. Als ze dan iets vergeten, leren ze ook zelf de consequentie te dragen. Daarna vergeten ze dat nooit meer. Dat heet je kind voorbereiden op zelfstandigheid.

En dat dat werkt, zie ik bij Trimfit. Iedereen heeft alle spullen bij zich. Niemand hoeft een stick te grabbelen uit de container.

Nu nog leren alles weer mee naar huis te nemen.